© Emy Elleboog
Volgens Ronse is dat hallucinant: “Er zijn duizenden hardwerkende Vlamingen die deze zomer op reis gingen. Ze komen aan op de luchthaven van Charleroi en moeten urenlang wachten. Onbegrijpelijk. In die regio is meer dan vier op de tien mensen niet aan het werk. Meer dan één op de vijf krijgt een werkloosheidsuitkering. En toch geraakt zo’n eenvoudige job niet ingevuld. Niemand begrijpt dat.”
“Pure politieke onwil”
Voor Ronse ligt de oorzaak niet bij de mensen zelf, maar bij het beleid: “In die PS-regio houdt men mensen liever afhankelijk van uitkeringen dan ze te activeren. Het gaat hier over jobs waarvoor geen hoge scholing nodig is. Dat dit niet ingevuld geraakt, heeft met één ding te maken: politieke onwil.”
Hij koppelt er meteen een bredere bezorgdheid aan: “De uitkeringen van die mensen worden betaald door wie wél hard werkt. Diezelfde mensen gaan dan op reis, maar stranden in een luchthaven in een regio vol potentiële arbeidskrachten die een uitkering krijgen. Op die manier blazen we onze sociale zekerheid op. En dat wil ik absoluut vermijden.”
Activering is een must
Ronse wil nu antwoorden van minister van Werk Clarinval: “Ik wil weten wat volgens hem de oorzaken zijn. En ik wil weten welke hefbomen we hebben om te vermijden dat OCMW’s, vaak bestuurd door linkse coalities, gewoon mensen op leefloon zetten zonder echte activering.”
Vanaf januari worden de werkloosheidsuitkeringen in de tijd beperkt. Dat zal volgens Ronse een deel van de oplossing bieden, maar hij blijft bezorgd over Wallonië: “In Vlaanderen geloof ik dat dit goed zal lopen, hier zitten we er kort op. Maar in een stad als Charleroi, bestuurd door de PS, hou ik mijn hart vast. Mijn grote wens is dat Vlamingen die volgend jaar op vakantie gaan, op Charleroi een luchthaven vinden waar voldoende personeel is. Want dat uitleggen – een regio vol werklozen én tegelijk wachtrijen door een personeelstekort – dat kan gewoon niet”, besluit Ronse.
