Mijn actuele vraag over het activeren van leefloongerechtigden

We willen meer mensen aan het werk. Om dat te bereiken moet er niet alleen gefocust worden op het activeren van de werklozen met een uitkering, maar ook op de niet-beroepsactieven. Denken we maar aan de langdurig zieken, de personen die thuis een zorgtaak opnemen, de leefloners,

Om in aanmerking te komen voor een leefloon moeten de betrokkenen werkbereid zijn. Dat kan men aantonen door de inschrijving bij VDAB. Het lokaal bestuur (OCMW) is verantwoordelijk voor de begeleiding naar werk. We stellen echter vast dat er nog tal van kansen zijn. In het verleden heeft de SERV suggesties geformuleerd om de jobkansen van leefloongerechtigden te versterken. De aanbevelingen richten zich zowel naar VDAB, de OCMW’s als het Vlaams beleid.

Nu is er ook een uitgebreid VIONA-onderzoek over het activeren van leefloongerechtigden met een uitgebreide analyse en heel wat aanbevelingen. Daarbij gaat het over een betere afstemming en samenwerking tussen VDAB en de lokale besturen, een professionalisering van de activeringsopdracht bij lokale besturen, een specifiek aanbod voor anderstaligen, het beter betrekken van werkgevers en een opleidingsaanbod voor het OCMW-personeel, het wegwerken van structurele drempels,...

Kortom, er is nog veel potentieel om de leefloongerechtigden te activeren. Er liggen heel wat aanbevelingen op tafel om aan de slag te gaan.

"De olifant in de kamer is dat er 100.000 mensen zijn ingeschreven bij de VDAB. Maar die heeft niet de bevoegdheid om, indien men écht werkonwillig zou zijn, te sanctioneren. Enkel een staatshervorming kan de VDAB de tanden geven die het nodig heeft"

Bekijk hier mijn tussenkomt in de plenaire