The tracks of my tears

People say I’m the life of the party. Cause I tell a joke or two … 

Mentaal welzijn.

Ik vind het een vreselijk klinkende term maar ze laat me niet los. 

Wij zijn stuk voor stuk emotionele wezens. Onze aardse wandeling is een avontuur dat beperkt is in de tijd. We willen er allemaal het allerbeste uithalen.

De wereld heeft zoveel moois te bieden. Leven is alles wat bovenop overleven komt. 

Alles begint bij keuzes te maken. Je partner, je werk, waar je gaat wonen, kinderen krijgen. Sommige keuzes wil je maken maar kan je helaas niet maken door externe factoren. Wie wil je zijn, wat geeft je positieve energie? Stellen we ons die vragen wel? 

Soms loop je jarenlang verloren zonder dat ook maar iemand inclusief jezelf het beseft. Alles lijkt vlot te gaan, cruise control, automatische piloot. Tot je op een spontaan moment een gevoel overkomt waarbij je echt leeft. Dat gevoel proberen vast te houden kan heel intens zijn maar als het vervliegt en je vindt het niet terug laat het een grote leegte achter. 

We hebben allemaal een voorgeschiedenis en je kan onze persoonlijkheid daar niet van wegdenken. En toch geloof ik niet dat die bepalend is voor onze toekomst. Ik geloof in de kracht van de eigen keuzes te maken. De bril waarmee je kijkt naar het leven bepaalt voor een groot deel je geluk. Hoe hoger de verwachtingen, de stress van het kiezen en het tragisch vasthouden aan het lot, hoe moeizamer het gaat. 

Ik beschouw mezelf als een vrij rusteloze ziel. Het gaat goed met mij wanneer het heel erg druk is. Veel crisissen en grote uitdagingen. I love it. Maar als het leven wat vertraagt dan zoek ik. Sporten helpt. Heerlijk hoe endorfines, de beweging en wat natuur je gedachten smeren. 

Trage momenten voelen bij mij aan als een soort spiegel waarin je gebroken relaties ziet, dromen die je wil waarmaken maar waarnaar je het pad niet vindt. Vragen die je jezelf stelt en waar je geen antwoord op vindt.  

Ik heb mezelf alvast geleerd om die trage momenten niet te ontwijken. Ik probeer nu en dan alleen te zijn, ze vast te pakken en ermee om te gaan. Dat werkt. Schrijven helpt ook.

Ik ben er zeker van dat iedereen met mentaal welzijn bezig is. De ganse ‘coach samenleving’ is niet aan mij besteed maar dat is een persoonlijk oordeel. Ik hou er liever van om het thema bespreekbaar te maken. Ik haal veel uit posts en authentieke verhalen van andere mensen. Daarom schrijf ik ook. Het helpt. 

Luisteren naar Smokey Robinson ook 

Copyright foto: Bas Bogaerts